کافی است در باره راه‌های افزایش فالوور در اینستاگرام جستجو کنید الی با عبارت ربات اینستاگرام روبرو شوید. یک ربات که ظاهراً کمکتان می‌کند الی به سرعت فالوئرهای اینستاگرام خود را افزایش بدهید، فالوئرهای راستین و ایرانی که از قضا به صفحه شما هم علاقه دارند.

ربات اینستاگرام کم‌هزینه‌ترین و بهترین راه برای افزایش فالوئرها در اینستاگرام است. اما این ربات دقیقاً چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟ در این نوشتار پیمان است پاسخ هر ۲ سوال را به شما بدهیم.

آموزش صفر الی 100 اینستاگرام
با آکادمی دیدوگرام مدرس شبکه اجتماعی شوید.
‫شروع کنید
فرصتی استثنایی
ربات اینستاگرام چیست؟
قبل از آنکه ربات اینستاگرام را به شما توضیح بدهم، لازم است در مورد یک روش متداول افزایش فالوور صحبت کنیم.

یکی از بهترین راه‌های جذب کردن فالوئرهای جدید برای یک پیج، تعامل با پیج‌های سایر است. یعنی اینکه شما آغاز به لایک کردن، کامنت گذاشتن یا فالو کردن آدم‌هایی بکنید که فکر می‌کنید به پیج شما علاقه‌مند هستند الی آنها هم به سراغ پیج شما بیایند. هیچ بعید نیست خود شما قبلاً این شیوه را امتحان کرده باشید و بازدهی بالای آن را دیده باشید، یا حتی کسانی برای افزایش فالوئر با همین تکنیک شما را فالو کرده‌ باشند.

فهمیدن دلیلِ کارساز بودن این روش چندان دشوار نیست. کاملاً طبیعی است که وقتی کسی به پیج شما لایک، کامنت ربات افزایش فالوور اینستاگرام یا فالو بدهد، شما هم متقابلا کنجکاو می‌شوید لغایت صفحه او را رسیدگی کنید و اگر این صفحه را اخ داشتید، آن را دنبال کنید. اصلاً ما در روانشناسی یک ریشه-بن-بیخ به نام عمل متقابل داریم که به خوبی علت این رفتار ما آدم‌ها را روشنگری می‌دهد. اگر دوست داشته باشید بیشتر بدانید می‌توانید مطلب تاثیر عمل متقابل را در وبلاگ امروزین بخوانید.

حالا بگذارید دوباره به ربات اینستاگرام خودمان برگردیم. کارکرد یک ربات افزایش پیگیری کننده اینستاگرام، دقیقاً همان چیزی است که در بالا روشنگری دیتا شد. یعنی ربات اینستاگرام یک برنامه یا نرم انگیزه ها است که در نقش پیج شما، به سراغ آدم‌هایی می‌رود که احتمالاً به پیج شما علاقه‌مند هستند و با آنها تعامل ایجاد می‌کند (همان لایک، کامنت، فالو و …).

تنها فرق این برنامه این است که سایر همه‌چیز به صورت اتوماتیک سپریدن می‌شود و شما تنها باید تنظیمات اولیه‌ای به این ربات بدهید. در پیوستگی دقیقاً شیوه کار این ربات و قابلیت‌هایی که اکثر ربات‌های خوب اینستاگرام (ازجمله ربات خویش ما) دارند را به شما توضیح خواهم داد.

ربات اینستاگرام چیست و چگونه پیشه می کند؟

ربات اینستاگرام چگونه شغل می‌کند؟
حالا که فهمیدیم ربات اینستاگرام چیست، وقت آن است که به سراغ روش کار و جنبش آن برویم. یک ربات خوب جذب فالوور اینستاگرام، هم می‌تواند در افزایش فالوورهای راستین (و صد البته، ایرانی) شما بسیار تاثیرگذار باشد، هم دقیقاً کسانی را به صفحه شما جذب می‌کند که به آن علاقه‌مند هستند. ولی این سوژه چگونه انجام می‌شود؟

شما در اثناء تنظیم ربات، ۲ مساله کلی را باید مشخص کنید که در پیوستگی آنها را توضیح می‌دهیم. البته توضیحات من در مورد ربات اینستاگرام دیدوگرام است ولی این هر ربات خوبی باید از همین ویژگی‌ها برخوردار باشد.

مساله ۱: چگونه می‌خواهید تعامل داشته باشید؟
همانطور که گفتیم، شما با به کارگیری ربات اینستاگرام می‌توانید به روش‌های مختلفی با کاربر تعامل داشته باشید:

ربات شما می‌تواند به صورت اتوماتیک پست‌های سایرین را لایک کند.
ربات شما می‌تواند کامنت‌های خودکار بر روی پست‌های سایرین بگذارد.
ربات شما می‌تواند به صورت اتوماتیک پیج‌های پیوسته را فالو کند و اگر دلتان بخواهد پس از مدتی آنها را آنفالو کند.
هنگامی که شما یک ربات اینستاگرام را خریداری می‌کنید، می‌توانید مشخص کنید که این ربات از کدام روش‌های بیان شده برای جذب فالوور استفاده کند. به علاوه، می‌توانید سرعت سپریدن هر یک از این فعالیت‌ها را مشخص کنید. مثلاً ربات را به نحوی تنظیم کنید که هر ساعت، ۱۰ پیج قصد را فالو کند.

ما به سراغ سرفیس بوک 3 و مک‌بوک پرو اپل رفته‌ایم تا مقایسه‌ای بین این دو محصول داشته باشیم. شاید بسیاری از افراد حرفه‌ای و خلاق از محصول جدید مایکروسافت استفاده کنند و این در حالیست که افرادی با تمایلات سنتی قصد خریداری یک مک‌بوک پرو را دارند. این دستگاه در دو نسخه 13.5 و 15 اینچ به بازار عرضه شده است. سرفیس بوک 3 به عنوان یک لپ‌تاپ 2 در 1 از یک صفحه‌نمایش باکیفیت، باتری بهتر و عملکرد گرافیکی قدرتمند بهره می‌گیرد که برای افرادی، مانند تدوین‌گران، عکاسان و انیماتور‌ها مناسب است.

برخلاف تمامی مدل‌های مک‌بوک پرو اپل، لپ‌تاپ ردموندی‌ها از قلم پشتیبانی می‌کند و شما می‌توانید صفحه‌نمایش را از بدنه دستگاه جدا کرده تا از قابلیت‌های لمسی آن استفاده کنید. به علاوه، مایکروسافت از بهترین سخت‌افزارها در محصول خود بهره گرفته است که می‌توان به پردازنده‌های نسل دهمی Ice Lake اینتل و کارت‌های گرافیک‌ GeForce 1650، 1660 Ti یا Quadro RTX 3000 انویدیا اشاره کرد.

ما این دو دستگاه در چندین بخش مقایسه کرده‌ایم تا برتری آن‌ها را در بخش‌های مختلف شاهد باشیم.

طراحی

برنده: مک‌بوک پرو

ظاهر سرفیس بوک 3 تقریبا همانند نسخه قبلی خود است و همان شکاف در هنگام بسته ماندن درب لپ‌تاپ دیده می‌شود. مک‌بوک پرو از یک صفحه‌نمایش بزرگ 16 اینچی استفاده می‌کند و تنها تغییر آن نسبت به مدل 13 اینچی خود فقط در بخش اندازه پنل است. چرا که مک‌بوک پرو 16 اینچی جدید همانند مدل 13 اینچی سال گذشته از لحاظ ابعاد و وزن یکسان است.

مدل‌ بزرگ‌تر سرفیس بوک 3 نسبت به مک‌بوک پرو 16 اینچ کمی سبک‌تر بوده و وزن آن برابر با 1.9 کیلوگرم است. وزن مک‌بوک پرو نیز 1.95 کیلوگرم است. با این حال، ضخامت 15.2 میلی‌متری مک‌بوک پرو نسبت به ضخامت 22.8 میلی‌متری سرفیس بوک 3 از نقاط قوت آن به شمار می‌رود.

در نبرد بین مدل‌های کوچک‌تر نیز وزن مک‌بوک پرو 13 اینچی 136 گرم سبک‌تر از مدل i5 سرفیس بوک 3 است. این عدد در مقابل نسخه i7 سرفیس به 227 گرم افزایش پیدا می‌کند.

در صورتی که به دنبال یک محصول با قابلیت‌های جذاب و خلاقانه هستید، سرفیس بوک 3 برای شما ساخته شده است. اما در مباحثی همچون زیباشناسی و وزن کم، مک‌بوک پرو 13 اینچی به عنوان برنده از میدان خارج می‌شود.

پورت‌ها

برنده: سرفیس بوک 3

وضعیت وجود پورت‌ها در مک‌بوک پرو و سرفیس بوک 3 را می‌توان مشابه همدیگر معرفی کرد. چرا که لپ‌تاپ مایکروسافت از پورت Thunderbolt 3 محروم بوده و به جای آن از پورت USB-C استفاده می‌کند. هرچند، مزایای بهره‌گیری از این پورت بیشتر است.

سرفیس بوک 3 به دو پورت USB Type-A و یک پورت USB-C به همراه شکاف کارت SD مجهز شده است. دو پورت Surface Connect نیز در این محصول دیده می‌شود. مک‌بوک پرو نیز بسته به پیکربندی‌های مختلف از دو یا چهار پورت Thunderbolt 3 برای اتصال دستگاه‌ها بهره می‌گیرد. هردو لپ‌تاپ دارای جک 3.5 میلی‌متری هدفون هستند.

شاید شما نیز نبود پورت Thunderbolt 3 در سرفیس بوک جدید را یک نقطه ضعف تلقی کنید، اما در بخش تنوع پورت‌ها، این محصول بهتر از دستگاه کوپرتینو‌نشین‌ها عمل کرده و طیف وسیعی از پورت‌ها را در اختیار شما قرار می‌دهد.

صفحه‌نمایش

برنده: سرفیس بوک 3

تمامی نسخه‌های مختلف سرفیس بوک جدید مایکروسافت از نمایشگرهایی با رزولوشن 3000 در 2000 پیکسل و 3240 در 2160 پیکسل استفاده می‌کنند. پنل‌های 13.5 و 15 اینچی این محصول از قابلیت چندلمسی 10 نقطه‌ای و قلم مایکروسافت پشتیبانی می‌کنند.

اما در آن سوی میدان، پنل مک‌بوک پرو 16 اینچی رزولوشن 3072 در 1920 پیکسل را در اختیار کاربر قرار می‌دهد و رزولوشن نسخه 13 اینچی به 2560 در 1600 پیکسل می‌رسد.

ما هنوز در این بخش آزمایش‌های عملی خود را برروی این دو محصول انجام نداده‌ایم، بنابراین، با اکتفا به اعداد و ارقام و قابلیت‌های پنل‌ها، مقایسه خود را به پایان رساندیم.

رزولوشن بالای نمایشگر به همراه پشتیبانی از قابلیت چندلمسی و قلم از مواردی هستند که سرفیس بوک 3 را به عنوان برنده این بخش معرفی می‌کنند.

 منبع: 

https://itresan.com/299545/%d9%85%d9%82%d8%a7%db%8c%d8%b3%d9%87-%d8%b3%d8%b1%d9%81%db%8c%d8%b3-%d8%a8%d9%88%da%a9-3-%d9%85%d8%a7%db%8c%da%a9%d8%b1%d9%88%d8%b3%d8%a7%d9%81%d8%aa-%d9%88-%d9%85%da%a9%e2%80%8c%d8%a8%d9%88%da%a9/

وب سایت‌های زیادی در سراسر دانشمند هستی دارند، ولی هیچ کدام از آن‌ها ۲۶ سنه دیرینگی ندارند. اولین وب سایت گیتی که به پروژه World Wide Web یا همان W3 تعلق داشت، در ۶ آگوست سنه ۱۹۹۱ متولد شد. این تارنما که بدست «تیم برنرز لی» گسترش مکشوف بود، هنوز هم با آدرس https://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html. در دسترس پیمان دارد.

همانطور که با مراجعه به آدرس اولین سایت جهان قابل نگریستن است، این سایت و سایر وب سایت‌های اولیه که به اطاعت از همین سایت به هستی آمدند، طراحی خاصی نداشتند و در آن‌ها از المان‌هایی همانند تصویر، ترکیب‌های رنگ یا فایل صوتی کاربرد نشده بود. رفته رفته و با شناسایی مرورگرهای گوناگون بدست Netscape و Microsoft که بازیگران اصلی دوران جنگ مرورگرها در این سال‌ها بودند، با استفاده از عواملی همانند جاوا اسکریپت و HTML، راه طراحی گرافیکی و شکل و شمایل دادن به صفحات وب هموارتر شد. به نظر می‌رسد مایکروسافت تاثیر زیاد زیادی روی این رویداد گذاشته باشد. در سال ۲۰۰۰ و با ارائه نخستین نسخه Internet Explorer برای سیستم‌های مک که از HTML 4.1 و CSS 1 به چهره کامل حمایت می‌کردند، انقلاب عظیمی در مرورگرها و طراحی سایت به وجود آمد. جالب است بدانید که این مرورگر، اولین مرورگری بود که به چهره کامل از فرمت تصاویر PNG حمایت می‌کرد.

طراحی سایت چیست؟
طراحی وب چیست

طراحی وب سایت، طراحی سایت یا همان Web Design، دقیقا به معنای کوشش برای برپایی یک پایگاه اینترنتی برای ارائه خدمات، فروش فرآورده یا آگاهی رسانی است. طراحی وب سایت یک فرآیند است که از لایه‌سازی صفحات وب، تولید محتوا، طراحی گرافیکی و رعایت اصول سئو ساختن شده است. به راستی اگر شما می‌خواهید یک وب سایت نیرومند برپایی کنید که بتوانید با به کارگیری آن خدمات، فرآورده یا هر چیز دیگری را به صفحه نخست گوگل بیاورید، باید تمام اصول فنی و ظاهری طراحی یک تارنما را رعایت کنید.

وظایف طراح سایت چیست؟

یک طراح سایت با توجه به اینکه در چه پروسه‌ای از طراحی وب سایت درگیر است، وظایف مختلفی دارد. به چهره کلی در طراحی و تاسیس یک سایت، به دو تیم یا فرد برای طراحی Back-end یا همان تقسیم کدها و Front-end نیاز داریم.

متخصص طراحی Back-end کسی است که مسئولیت نگارش کدهای مختلف برای ایجاد ساختار اصلی وب سایت را به عهده دارد. این کدها همان چیزی هستند که از نظر بازدیدکنندگان یک سایت نهان هستند و بیش از هر چیز وظیفه راه اندازی و عملکرد یک سایت را به عهده دارند. یک کارآزموده طراحی سایت که وظیفه توسعه Back-end را به عهد دارد از زبان های برنامه‌نویسی مثل Python، ASP و PHP استفاده می‌کند.

در بحث طراحی Front-end تمام امور برای بهتر کردن ویژگی‌های دیداری یک سایت سپریدنانواع طراحی سایت چیست؟می‌شوند. به راستی تمام چیزی که بازدیدکننده سایت می‌بیند، نتیجه پیشه یک گسترش دهنده Front-end‌ یا همان کسی است که با استفاده از کدهای گوناگون نما وب سایت را به سر و شکل می‌دهد. برای توسعه نما سایت، دربایستن به کد نویسی است و نوشتن این کدها با زبان‌هایی مانند HTML، CSS و جاوا اسکریپت انجام می‌گیرد. البته فراموش نکنید که همش در این پروسه مشارکت با یک گرافیست وب می‌تواند نتایج زیاد بهتری رقم بزند.

برای طراحی سایت به چه ابزاری بیچارگی داریم؟
ابزار طراحی سایت

حتما با خودتان اندیشه می‌کنید، یک رایانه خوب که با سرعت بالا همه چیز را اجرا کند و اعصاب ما را اثناء اجرای فرمان‌های گوناگون به هم نریزد؟ بله، گرد از اصلی‌ترین ادوات برای طراحی وب یک رایانه خوب با سیستم عامل به روز و پسندیده است. ولی مهم‌تر متعلق به آلت اصلی طراحی وب یا همان زبان های برنامه نویسی مختلف هستند.

ابزارهای طراحی سایت، معمولا با پروا به اینکه در چه پروسه‌ای از بحث طراحی وب درگیر باشند، می‌توانند کاملا از هم متفاوت باشند. این افزارها معمولا در گذر زمان با نسخه‌هایی جدیدتر جایگزین می‌شوند لغایت شغل طراحی سایت را راحت‌تر و مفیدتر کنند. البته فناوری که پشت هر کدام از این افزار پیمان دارد، همچنان ثابت می‌ماند و تنها تاثیر آن‌ها است که دستخوش تغییر می‌شود.

یک طراح سایت از آلت و تکنولوژي‌هایی مثل HTML، CSS، PHP یا هر زبان و تکنولوژی دیگری مربوط به طراحی سایت کاربرد کند.

انواع طراحی سایت
وب سایت‌های معاصر به دو نوع تارنما استاتیک و تارنما داینامیک دسته‌بندی می‌شوند.

طراحی سایت استاتیک
در طراحی سایت استاتیک، یک فایل متمایز به ازاء هر صفحه وب سایت روی سرور ذخیره می‌شود و هر بار که این صفحه باره احتیاج باشد، عینا از سرور بازخوانی می‌شود و برای کاربر نمایش دیتا می‌شود. از مزایای این گونه طراحی سایت که در بیشتر لغایت سال ۲۰۱۵ محبوبیت داشت، سهولت طراحی صفحات استاتیک و امنیت بالای آن برای سرورهای آن دوره بود.

با ارائه سرورهای ارزان قیمت‌تر و بالا رفتن تکنولوژی امنیت سرور، تدریجا این طراحی جای خویش را به طراحی سایت داینامیک (پویا) داد. البته هنوز هم در تمام وب سایت‌های داینامیک، بخش‌هایی با طراحی استاتیک برپایی می‌شوند و در واقع تمام وب سایت‌ها چند تقسیم استاتیک در طراحی خود دارند.

پردازنده‌های چندهسته‌ای از چندین سال پیش در انواع کامپیوترهای شخصی دیده می‌شوند و بهره‌برداری از آن‌ها، موجب افزایش سرعت و کارایی سیستم‌ها شده است. به‌عنوان کاربر دنیای فناوری شاید این سؤال‌ها برایتان مطرح شده باشد: ویندوز یا دیگر سیستم‌عامل‌ها چگونه از قابلیت پردازنده‌های چندهسته‌ای استفاده می‌کنند؟ وقتی کاربرد چند هسته جزو خصوصیات سخت‌افزاری محسوب می‌شود، هسته‌های چگونه اجرای اپلیکیشن‌ها را اولویت‌دهی و بین خود تقسیم می‌کنند؟ می‌توان اپلیکیشن‌ها و سیستم‌عامل را به‌گونه‌ای پیکربندی کرد که استفاده‌ی بهتر و بیشتری از هسته‌های بیشتر داشته باشند؟ درادامه‌ی این مطلب زومیت، تا حدودی به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهیم.

زمانی‌که کامپیوتر خود را روشن می‌کنید و پیش از اجرای سیستم‌عامل، پردازنده‌ی اصلی و مادربرد باهم ارتباط برقرار می‌کنند (اصطلاح Handshake). پردازنده‌ی مرکزی اطلاعات مشخصی درباره‌ی خصوصیات عملیاتی خود به مادربرد و بخش UEFI می‌فرستد. بخش مذکور از اطلاعات دریافت‌شده برای راه‌اندازی اولیه‌ی مادربرد و بوت‌کردن سیستم استفاده می‌کند.

در علوم کامپیوتر، رشته (Thread) به کوچک‌ترین واحد اجرایی می‌گوییند که سیستم برنامه‌ریز سیستم‌عامل اجرا می‌کند. برای درک بهتر، رشته را می‌توان با مرحله‌ای در خط مونتاژ شبیه دانست. یک سطح بالاتر از رشته، فرایند (Process) قرار دارد. فرایندها برنامه‌های کامپیوتری هستند که در یک یا چند رشته اجرا می‌شوند. در مثال خط‌تولید، فرایند را می‌توان کل مراحل تولید هر محصول دانست که رشته هریک از وظایف در آن مراحل تولیدی است.

تا اینجا می‌دانیم پردازنده‌ها تنها می‌توانند در هر لحظه، یک رشته را اجرا کنند. هر فرایند نیز حداقل به یک رشته نیاز دارد. اکنون این سؤال ایجاد می‌شود: چگونه کارایی و قدرت کامپیوتر را افزایش دهیم؟ پاسخ در افزایش سرعت کلاک پردانده نهفته است. قانون مقیاس‌دهی دنارد از دهه‌ها پیش به‌عنوان راهکار عملی افزایش سرعت و کارایی در پردازنده‌ها شناخته می‌شد. اگرچه قانون مور مشخص کرد می‌توان ترانزیستورهای بیشتری با گذشت زمان در فضاهای کوچک‌تر جانمایی کرد، قانون دنارد بود که باعث دستیابی به سرعت‌ کلاک‌ بیشتر در ولتاژ مصرفی کمتر شد.

اگر کامپیوتری بتواند با سرعت مناسبی وظایف خود را انجام دهد، ضعف احتمالی آن در مدیریت بیش از یک رشته، آن‌چنان مشکل‌زا نخواهد بود. البته همه می‌دانیم وظایف پردازشی در جهان وجود دارند که حل‌کردن آن‌ها در کامپیوتر کلاسیک به زمانی حتی بیش از زمان حیات جهان هستی نیاز دارد. به‌جز آن موارد خاص، کامپیوترهای سریع در حل‌کردن سایر وظایف مشکل خاصی ندارند؛ وظایفی که کم هم نیستند.

با سریع‌ترشدن کامپیوترها، توسعه‌دهنده‌ها به‌مرور نرم‌افزارهای پیچیده‌تری تولید کردند. همین روند نیاز به پردازش در چند رشته را افزایش داد. در ساده‌ترین شیوه‌ی پردازش چندرشته‌ای (موسوم به Coarse-Grained)، سیستم‌عامل به‌جای منتظرماندن برای نتیجه‌ی یک حساب در یک رشته، از رشته‌ای دیگر برای انجام وظیفه استفاده می‌کند. چنین روندی در دهه‌ی ۱۹۸۰ مرسوم شد که کلاک CPU و RAM در حال جداسازی از یکدیگر بود. در آن دوران، سرعت حافظه و پهنای باند آن، هر دو با سرعتی بسیار آهسته‌تر از سرعت کلاک پردازنده رشد می‌کردند. تولد حافظه‌ی کش به این معنا بود که پردازنده‌ها می‌تونند مجموعه‌های کوچک دستورالعمل را برای انجام حساب سریع و کوتاه، نزد خود نگه دارند. همچنین، پردازش چندرشته‌ای مطمئن می‌شد پردازنده‌ها همیشه وظیفه‌ای برای انجام‌دادن داشته باشند.

فراموش نکنید توضیحات مذکور همگی پردازش در پردازنده‌ی تک‌هسته‌ای را شرح می‌دهند. امروزه، اصطلاح‌های چندرشته‌ای و چندپردازشی اغلب با معنای مشترکی به‌کار می‌روند. البته چنین معنای مشترکی همیشه استفاده نمی‌شود و دو مفهوم جدا به‌ نام‌های Symmetric Multiprocessing و Symmetric Multithreading داشتیم که درادامه هرکدام را شرح می‌دهیم.

SMT: پردازنده می‌تواند هم‌زمان بیش از یک رشته را اجرا کند. این فرایند با برنامه‌ریزی رشته‌ی دوم به‌صورتی انجام می‌شود که رشته‌ی مذکور بتواند از واحدهای اجرایی خالی استفاده کند که رشته‌ی اول اشغال نکرده است. اینتل فناوری مذکور را به‌نام Hyper-Threading می‌شناسد و AMD همان نام SMT را استفاده می‌کند. درحال‌حاضر، هر دو تیم آبی و قرمز از SMT برای افزایش کارایی پردازنده استفاده می‌کنند و روند استراتژیک خاص خود را برای پیاده‌سازی فناوری داشتند و آن را در محصولات خاصی ارائه می‌کردند. امروزه، اکثر محصولات از اینتل و AMD به قابلیت SMT مجهز هستند. پیاده‌سازی SMT در محصولات مصرف‌کننده، یعنی پردازنده‌های با تعداد دوبرابر رشته نسبت به هسته‌ها داریم (مثلا پردازنده‌‌ای با هشت هسته و شانزده رشته‌ی پردازشی).

 منبع: 

https://www.zoomit.ir/2020/5/10/348369/how-does-windows-use-multiple-cpu-cores/